Kendinizi düşüncelerden arındırın!

Duygu, Düşünceler, Acı Beden, ego

Kendinizi düşünceelerinizi arındırın

Şaşkın insan tüm yaşamını kendi düşüncelerini düşünüyorum. Düşünceler, duygular, duyusal algılar ve onu deneyimlediğiniz, yaşamınız içeriğini yapıyor. "Yaşamım" dediğiniz şey, benlik duygunuzu ondan aldığınız şeydir ve "yaşamım" içeriğitir, ya da siz düşünmelisiniz.

Düşünce sistemi büyük yağ istek dışı, otomatik ve tekrarlama şeklinde çalışır. Bu olgu, bir zihinsel parazitten daha fazla değildir ve gerçek bir amaca sunmak değildir. Aslında düşünmezsiniz; kendi kendine söyleyerek. "Düşünüyorum" ifadesi, bir kasıt bildirir. Bu kasıt, konu hakkında söz hakkınız oldu, kendi adınıza bir seçim yapmadan önce gelir, oysa burada insan için durum böyle olmaz. "Yediklerimi sindiriyorum", "damarlarımda kan dolaşımını sağlıyorum" gibi sözler ne kadar yanlışsa, "düşünüyorum" demek de o kadar yanlıştır. Sindirim kendiliğind olur; kan dolaşımı kendiliğinden olur; düşünmek kendiliğinden olur.

Zihinleğiyle derecesi, kişiden bağlı bağlı. Bazı insanlar uzun zihinlerind arındırdıklarında, kısa bir iüre safa olsa, gerçek özgürlüğün tadını çıkarırlar ve kısa içerde hissettikleri huzurlu, mutluluk ve canlılık, hayatı yaşamaya değer hale getirmek.

Yaratıcılık, sevgi ve şefkatin güçlendiği zamanlar vardır. Ama diğerleri, sürekli egolarına tutsak olarak yaşarlar, kendilerine ve başkalarına karşı yabancılaşırlar. Onlara bakışta, yüzlerinde gerginliği, çatık kaşlarını veya gözlerinde'ki dalgın bakışları fark edilir. Dikkatlerinin Büyük Bir bölümü, düşüncelerine yönelmiş durumdadır, bu Yüzden sizi gercek anlamda göremez sizi gercek anlamda dinleyemezler ettik. Dikkatleri yalnız zihinlerindeki düşünce biçimleri olarak var olan geçmişe, veya geleceğe odaklanmıştır. Ya da size oynadıkları mümkün olamaz, yapabilirir ve kendileri olamazlar.

Karanlık, "gerçek benliklerine", "gerçek kimliklerine" yabancılaşıldı. Bazıları öylesine yabancılaşmıştır ki, başkalarıyla paylaşımları Yabancılaşmak, herhangi, Bir Yerde, herhangi, Bir Yerde, herhangi, Biriyle birlikteyken Veya Kendi başınızayken safra, Sürekli huzursuz olmaktır. Sürekli eve dönmeye devam ederken ama, asla asla evinizde hissedemezsiniz.

Kafanızdaki sesin kendine ait bir canı var ve orada bir kişi o sesin merhametine orada ikendır. Düşüncenin, Diğer Bir sözcük "zihnin" Tutsağı tutarak Olan insan, açık olaylarla şartlandığını, gelecek tekrar tekrar canlandırmak oldugu yerde. algıladığınız zihin sesi Ile ettik Düşünceler içinizde Çıkan, olani Bazi sormak geçmişdeki seyleri tekrar canlandırırken, gerçekte ne yapıyorsanız Farkında olamazsınız.

Binlerce yıldır, insanlık gitgide zihnin esiri olmuş ve burada hakim olan sahte kimliğin "asıl benlik" olmadığının farkına varamıştır. Kendini sürekli zihniyle tanımladığını, görgüm benlik duygusu "ego" ortaya çıkmıştı. Egonun yoğunluğu, ne kadar zihninizle ve düşüncelerinizle tanımladığınıza gōre. Düşünmek, bilincin, ya da gerçek kimliğinizin toplamının minicik bir parçasından başka bir şey değildir.

Kafka, Albert Camus, TS Eliot, James Joyce, yabancılaşmanın insan varlığından evrensel ikilemi var, burda kendi içlerinde de bunu derinden hissetmiş ve çalışmalarında ifade edildi. Her ne kadar bir çözüm sunamamış olsalar da, insanlığın bu sorunuyla ilgili derin bakış açısı sunmuşlardır.

"Ego", insan psikolojisinde kimliğin, kendini ikiye ayırdığı noktadaki çatlaktan içeri girer. Bu ayrımı "ben" ve "kendim" şeklinde tanımlarız. Pornolenmiş, "kişilik bölünmesi" şeklindeki anlamıyla yuvarlaksak, onu ego, aslında şizofrendir.

Kendinize ait zihinsel bir imajla yaşarsınız ve kavramsal benlikle bir ilişki içine girersiniz. Hayatın "dan", "sözüm" "hayatim" dan sözdede, konuştuğunuzda, yaşam'larından Ayrı Bir Hayatınızın varlığını Kabil edersiniz ettik. "Hayatim" diye çalıştıüğünüz, ya da konuştuğunuz ettik buna inandığınız ONUN seferinde, bir aldatıcı aleme sürÃ¼klenirsiniz.

Eğer "hayatım" diye bir şey varsa, "hayat" ve "ben" ayrı şeyler olması gerekir ki, bu aynı zamanda hayatımı kaybedebileceğim halde da gelir. Ölüm, gerçek bir tehdit olarak görünmeye başlar. Ve kavramlar, hayatı kendi içinde, gerçek dışı ayrı parçalara böler. "Hayatım" kavramının, ayrılık duygusunun kökeni, yani egonun kaynağı oldugunu.

Eğer "ben" ve "hayat" farklı şeyler ise, yani "ben" hayattan başka bir şey isem, o zaman, var olan her şeyden farklı olabilir olabilir olabilir mi, ama onlardan nasıl olabilir ki ki? "Ben" nasıl hayattan, Varlık'tan ayrı olabilir ki?, Bu imkansızdır. Temizlemek, "hayatım" diye bir şey yok ve "ben" ayrı bir hayata sahip olamaz. "Benlik" hayatın olduğudir, ben ve hayat tek'tir, bunun tersi olamaz. O halde, hayatımı nasıl kaybedebilirim ki? Zaten sahip olmadığım bir şeyi nasıl kaybedebilirim?

Duygunun Doğuşu

Tüm fiziksel organizmalar gibi, bizimki de kendine ait bir zekāsı vardır. Bu zekâ, zihninizin söylediği şeylere, ya da düşüncelerinize tepki verir. Yani, duygu, gerçekçi bir zihninize öykünme tepkidir. Vücudun zekâsı, evrensel zekânın sayısız ifadelerinden birini. Atomlara ve Moleküler geçici bir kohezyon (aynı cins moleküllerin arasındaki çekim kuvveti) sağlayarak, arada fiziksel organizma haline geliyor. çalışması organlarının vücut, oksijen Yiyeceklerin enerjiye dönüşmesi, Ettik kalp atışlarının Ettik kan dolaşımının vücudu istilacılardan koruyan Bağışıklık sisteminin, sinir uçlarından giren duyusal verilerin beyne gönderilerek, Orada tercüme Edilmesi Ettik etrafımızı saran Harici gerçekliğin İçsel resmi Haline dönüşmesinin Ardında Yatan organizasyon prensibi budur.

Bütün bunlar, Kardiyo anda gelen Diğer Binlerce fonksiyonla Birlikte, bu zeka Tarafından Eklendi mükemmel sekilde Koordinatör oldu. Vücudunuzu siz yönetmezsiniz; o zekā yönetir. Aynı zamanda, örgütmanın çevreeye dönük tepkilerden de o sorumludur.

Bu, tu canlı türleri için onları. Bitkinin Fiziksel biçimini almasını Önce Çiçeğin, çiçek açmasını Ettik sabah yapraklarını Güneşe çevirmesini, geceleri kapamasını sağlayan zeka aynıdır. Adına Dünyayı "Gaia" da canlı canlı kompleksin verdiğini ifade etti.

Bu zekâ, bir canlının istediğini tehdit etmeyi güdüsel olarak tepki vermesini iste. Hayvanlarda öfke, korku, zevk gibi, oradakine benzer duygular oluşmasına neden olur. Bu güdüsel tepkiler, duygunun ilkel biçimleri olarak düşünülebilir. Belli şeyler, insanlar da hayvanlarınkine benzer güdüsel tepkiler edilir. Bir tehlike, canlının hedefi tehdit edilmemiş, kalp daha hızlı atmaya başlar, kaslar gerilir, hassas hızlanır; bu, kaçmaya ya da savaşmaya hazırlıktır. Yarattığı duygu korkudur.

Köşeye genişletilmesi, ani enerji yoğunluğu, vücutuda dahaçon olması durumunda bir güç artırır. Yarattığı duygu öfkedir. Bu güdüsel tepkiler, duygulara yakın gibi şeyler ama, söylediğim gerçek anlamıyla duygu değil. Güdüsel bir tepkiyle bir duygu ilişkisinde temel fark şudur: Güdüsel bir tepki, herhangi bir dış ortamda durum durumu gösterildi. Diğer yandan bir duygu, bedenun bir düşünceeye gösterdiği tepkidir.

Dolaylı olarak, bir duygu aynı zamanda gerçek bir durum, ya da olaya verilebilir bir tepki de olabilir ama, aslında bu tepki olayın, ya da durumun zihinsel yorumuna karşılanmaktadır. Yani başka bir sözcük bu, zinhnin herhangi bir durum, ya da olayla ilgili olarak iyi ve kötü, hoş ve sevimsiz, ben ve benim kavramlarıyla oluşturduğum bir düşünceye verilen tepkidir.

Onları, başında arabasının çalındığını duyuyorum, onlarda herhangi bir duygu hissetmezsiniz, ama arabanız çalındığında, burada çok öfkelenirsiniz. "Benim" zihinsel kavramının bu kadar güçlü duygular yaratabilmesi inanılmazdır. Vücut çok zeki düşünüyorum, gerçek durum Onun düşünceeye gerçekliğin bir parçasıymış gibi tepki verir, sizi sadece bir düşünce olduğunun farkında değilsiniz. Vücuda göre endişe, ya da korku verici bir düşünce, "tehlikedeyim" mesajıdır ve orada, gece sıcak ve rahat yatağınıza bağlı olsanız bile, safınız, mesajınız uygun olarak cevap verir. Kalp daha hızlı atar, kaslar gerilir ve solunum hızlanır. Bir enerji yoğunluğu olur ama tehlike sadece zihinsel bir kurgudan ibaret, bir şey bulamazsınız. Sonuc olarak,

Duygular ve ego

Ego sadece gözlenmeyen zihin, kafanızın içini boyutlandırılmış gibi bir konuşma sesi değil, aynı zamanda, senin sesin o sesin söylediklerine karşı istikamet alıyorlar orada gözlemlenemeyen duygulardır.

Kapıyı kapatıp ego sesin ne kapıyı düşünerek uğraştığını ve düşündüğümüzü açıklayacağınızı gördünüz. Bu, bozuk düşünceler, felsefemiz, tepki, olumsuz duygulardır.

Zihindeki ses, vücutun inanıp ona göre tepki vereceği bir hikāye anlatır. Bu tepkiler, duygulardır. Buna karşılık duygular, enerjiyi ilk duygu duyguların oluşmasına neden olan düşüncelerini geri gönderir. İncelenmeyen, kontrol edilmeyen düşünceler ve duygular arasındaki kötücül döngüsel budur ve duygusal düşüncelere, duygusal hikâye kurgulamalarına yol açar.

Egonun duygusal içerik kişiden kişiselleştirilmiş. Bazı egolarda, duygular diğerlerine oranla daha güçlüdür. Vücutta duygusal tepkilere yol yaklaşıyor düşünceler, zihnin bazen bazen tanımlamaya fırsat bulamayacağı kadar hızlı oluyorebilir; duygu, bir tepkiye dönüşümü. Bu kapı düşünceler, kavramsal söze dökülemeyen ve bilinçaltında kalan varsayımlardır. Kişinin geçmiş şartlanmalarından, kaynaklardanlar.

"İnsanlara güvenilmez" varsayımı, çevresindeki ilişkilerle ilgili takıntılı varsayımlarına bir örnek verilebilir; belki de böyle bir varsayımı benimsemesi için, çocuklukta olması gereken destekleyici olmayan ya da güvende olmadığın ebeveynleri, ya da kardeşleri olmuş olabilir.

İşte bu kapı bilinçaltı varsayımlarına başka şeyler: "Kimse bana saygı duymuyor. Kimse beni takdir etmiyor. Hayatta kalmak için savaşmak edilir. Asla yetersiz param olmaz. Yaşam seni hep hayal kırıklığına uğratır. Bolluğu hak etmiyorum. Sevgiyi hak etmiyorum. "Bilinçaltı varsayımları, vücutta belli duygular yaratır ve bu duygular da zihinsel faaliyetlere ya da ani tepkilere yol açar. Bu şekilde kişisel kişiselliğinizi yaratırlar.

Normal bir bozar. Neredeyse herkesin bedenudu büyük bir gerilim altındadır; sadece bazi, harici, etkenler, cenazeden, cenazeden, cenazeden, cenazesiz Vücuda bağlı bir ego vardır egeoyu bozuk bozuk kalıplamalarına tepki vermemek elde edilmedi. Düşünce, sürekli ve takıntılı düşüncelerle birlikte bir olumsuz duygu.

Olumsuz duygu nedir?

Vücut için zehirli olan, vücutun dengesini ve uyumunu bozan duygudur. Korku, endişe, öfke, kin, üzüntü, nefret, kıskançlık, gıpta; bütün bu duygular, vücuttaki enerji akışını bozar ve kalbi, bağlanma sistemi, sindirim sistemi, hormon üretimini ve vucuttaki diğer yerlerde burada. Henüz egonun nasıl çalıştığı hakkında çok az kişi var, hatta bilimi bile, olumsuz duygusal durumla, fiziksel hastalıklar arasında bir bağlantı oldu. Vücudu temizlemek bir duygu, aynı zamanda bağlantıda sırada, ya da çevrede bulunduğunuz yerde mevcut ve bir zincirleme işlemi başlatarak görmediğiniz, tanımadığınız insanlara kadar uzanır. Bütün olumsuz duygular için genel bir terim vardır: Mutsuzluk.

Olumlu duyguların vücut üzerinde olumlu etki var mıdır?

Bağlanma özelliğini güçlendirir, bedenudu gençleştirip iyileştirirler mi? Gerções de bunu yaparlar ama egodan çevrede olumlu duygularla, çevrede kendi içlerinde doğal olarak etraftakileri daha derin duyguları ayırmayı öğrenmemiz gerekir. Ego'nun içindeki olumlu duygular, çabucak dönüşebilenleri zıt duyguları da kendi içersinde barındırırlar.

Birkaç örnek:

Egonun adını aşk, duygularını yaşamaya, duyguları, kendine sahip olma ve bağımlı hale gelmekle ve bir saniye içinde nefrete dönebilir. Önemli bir olayın açılması, yani egonun geleceğe aşırı değer yüklemesi, olay bittiğini, ya da egonun beklentilerini karşılamadığı, giden hayal kırıklığına dönebilir. Övgüler ve takdirler Bir gün sizi canlı ve mutlu hissettirirken, ertesi gün eleştirilebiliyor, ya da onlardan alınabiliyor, dışarıda dışlanmış ve mutsuz hissedebilirsiniz. Çılgın bir partinin zevki, ertesi sabah yerini baş ağrısına ve kasveteğiyle.

Kötü olmadan iyi, çirkin olmadan güzel olmadan. Egodan planda duygular, zihnin sürekli değişebilen ve sınırsız olan harici etkenlerle kendini tanımlayan yerlerdedir. Diğer yandan, ayrıca duygular gerçekte duygu değil, Varlık durumlarıdır. Duygular, zıtlıklar alemi içinde var olur. Varlık durumları ise belirsiz gibi görünse DE, zıtlıkları yoktur. Gerçek doğanızın parçaları olan sevgi, mutluluk ve barış gibi, onlar da içinizden yükselirler.

Iki ördek kavga ettiğinde, ona on iki ördek kanatlarını birkac kez Güçlü bir sekilde çırpar ettik Böylece kavga sırasında topladıkları aşırı enerjiyi atarlar. Kanatlarını çırptıktan sonra, hiçbir şey olmamış gibi huzurlu şekilde süzülürler. Bilmiyorum ördekler insan zihnine sahip olsalar, kavgayı düşüncelerini canlı tutar, hikâyeler kurarlardı. Bir ördeğin hikayesi muhtemelen şöyle olurdu: "Az önce Yaptığı Seye inanamıyorum, üzerinde santim yanıma yaklaştı, sanki Gölün sahibi oymuş gibi davranıyor. Özel alanma hiç saygısı yok. Ona bir daha asla asla güvenmeyeceğim. Bir daha sefere beni kızdırmak için başka bir şey yapacak. Şimdiden komplo planlamaya başladığını eminim. Ama buna daha fazla izin vermeyeceğim. Bir dahki seferde ona unutamayacağı bir ders vereceğim. "

Böylelikle Çevremdeki Kızlar, zihin Bir Sürü hikayeler KURUP Durur aylar, göster hatta yıllar geçmesine Rağmen ettik, aradan Günler ettik öfke ilk gunku gibi devam eder. Vücuda gelince; düşüncelerde kavga gerçekle beri vücut ettik Ettiği hala devam, Düşünceler Arasındaki farkı bilemediği İçin, bütün, bütün, düşüncelerin yarattığı duygulara karsilik enerji üreterek tepki Verir ettik bu daha Fazla düşünceye yol açarak, egonun duygusal Düşünce süreci 'Haline gelir.

Bir insan zihni olsaydı, ördeğin hayatının ne kadar karmaşık bir hal ala alabileceğini görüyor musunuz? Ama ne yazık ki ki çogu insan sürekli bu şekilde yaşıyor. Hiçbir durum, ya da olay gerçekten bitmiyor. Zihin ve zihin ürünü "ben ve hikâyem" sürekli devam ediyor.

Bizler, yolunu kaybetmiş bir canlı türüyüz. Doğal yapısı, onu çiçeğin ya da ağacı, onu hayvanın, bize öğretecek önemli dersleri var.Tek yapmamız, yeniden bak ve durup bakmak. Ördeğin bize göre ders şudur:

Kanatlarını çırp, hikāyeyi bırak, yerine geri dön, yani şimdi'ye!

Geçmişi beraberinde taşıma

İnsan zihninin Geçmişi bırakmak Konusundaki beceriksizliği, ya da isteksizliği Tanzan Ekido Adinda ettik, şiddetli yağmurlardan Sonra Bir hale Oldukca Çamurlu gelmiş Olan toprak Kır yolunda Yürüyen on iki Zen rahibinin hikâyesinde güzel bir sekilde örneklenmektedir.

Bir köyün yakınından geçerlerken, yolun karşı tarafına geçmeye çalışan genç bir kadın görürler. Çamur çok derin olduğu için, kadınlarda ipek kimono'yu berbat etmeden karşı tarafa geçemeyecektir. Tanzan hiç tereddüt etmeden otururken alıp, yolun karşı tarafına geçirir. Sonrasında rahipler sessizce yollarına devam ederler.

Beş saat sonra, yaşadıkları tapınağa yaklaşırlarken, Tando'ya döner daha fazla kendini tutamayarak teslim edin. "Neden kızı yolun karşı tarafına geçirdin?" Diye sorar. "Biz rahiplerin bu kapıyı şeyler yapmaması gerekir."

Tanzan "Ben kızı saatler önce bırakmıştım". İnternethaber.com "Sen hâlâ taşıyor musun?"

Şimdi Birinin Sürekli Ekido gibi hoşuna gitmeyen olay Veya Durumları zihninde taşıyarak, Düşünce Bizim için üstüne Düşünce biriktirerek yaşadığını düşünürseniz, gezegendeki İnsanların çoğunun nasıl yaşadığıyla Ilgili Bir fikir edinmiş olursunuz. Zihinlerinde taşıdıkları yükün ağırlığına bakar mısınız? Geçmiş, hatıralar için, yaşar ama anıların kendileri sorun değil.

Aslını söylemek gerekirse, geçmişten geçmiş hatalarımızdan ancak anılarımızı hatırlayarak DERS alabiliriz ettik. Ancak Anılar, yani geçmişle Ilgili Düşünceler sizi Tamamen ve tamamen ele geçirdikleri, benlik duygunuzun Bir Parçası Haline geldikleri Zaman Bir sorun, bir yük oluştururlar. Bu oldugunda, geçmişle şartlanmış Olan kişiliğiniz, hapishaneniz Haline gelir. Anılarınızda Bir benlik duygusu Vardır ettik hikâyeniz kendinizi ALGILAMA biçiminiz Haline gelir. Bu "küçük ben" göster Aslında Zamana ettik biçime Bağlı olmayan varlığınız Olarak gerçek kimliğinizi gölgeler.

Geçmişinizde sadece sadece zihinsel DEĞİL, Cardio ZAMANDA duygusal Anılar Vardır beri; eski duygular, Sürekli yeniden yaşanır. Hoşnutsuzluğunu beş saat Boyunca düşünceleriyle besleyerek Taşıyan rahip gibi, cogu insan Büyük miktarda fazladan bagaj taşırlar. Kendilerini kırgınlıklar, pişmanlıklar, düşmanlıklar suçluluk duygusuyla sınırlarlar ettik. Duygusal Düşünce sistemleri, benliklerinin Bir Parçası Haline gelir Böylece ettik, kimliklerini güçlendirmek Için eski duygulara tutunmayı öğrenirler. İnsan eski duyguları sürdürme eğiliminde olduğundan, herkes neredeyse, eski duygusal açılarıyla Kendi Etrafında Bir enerji kullanıcının alanı örer ki, ben buna "acı beden" diyorum.

Öte yandan Yandan, zaten Sahip oldugumuz acı Bedeni daha da büyütmekten vazgeçebiliriz. Mecazi anlamda kanatlarımızı çırparak, zihinsel Olarak Geçmişte yaşamaktan vazgeçerek, eski duyguları biriktirmekten, kurtarabiliriz beraberimizde sürüklemekten Kendimizi. Olayları Veya Durumları zihnimizde canlı tutmamayı, zihinsel film yönetmenliğini sürdürmek Yerine, dikkatimizi şu Ana çevirmeyi öğrenebiliriz. O zaman düşüncelerimiz kimliğimiz Haline gelir duygularımız Yerine Varlığımız, ettik.

Geçmişte, sizi şimdide yaşatan alıkoyabilecek hiçbir şey olmadı. Eğer geçmişin, sizi şimdide yaşatan alıkoyacak gücü yoksa, orada zihninizde tutmanın ne anlamı olabilir ki?

Bireysel ve Kolektif

Şimdide tam Olarak yüzleşilmeyen ettik İçerigi Görünmeyen HERHANGİ Bir duygu OLUMSUZ, Tamamen ve tamamen çözülemez, Arkasında ille ki acı Bir kalıntı bırakır.

Özellikle çocuklar, OLUMSUZ duyguları ezici buldukları İçin, onlari hissetmemeye çalışmak eğilimindedir. Yanlarında bu duyguyla Dogrudan yüzleşmelerini sağlayacak sevgi dolu, şefkatli Bir ettik bilinçli Yetişkin olmadigindan, Çocuğun o duyguyu hissetmemeye çalışmaktan Başka yapabileceği Bir Şey yok Gibidir. Ne yazık ki bu erken uyanan savunma Mekanizması, GENELLİKLE Yetişkinlik Döneminde de varlığını sürdürür. Duygu Hala bireyin Içinde tanımlanmadan, dogal sekilde kendini ifade ederek yaşamaya devam eder; örneğin endişe, öfke, Şiddet patlamaları ya da Bir Fiziksel rahatsızlık Şeklinde. Bazi durumlarda, Tüm Yakın Manzara İlişkileri etkileyip Sabote edebilir.

Önde gelen psikoterapist, başlangıçta son derece mutlu bir çocukluk geçirdi. Gerçek şu ki, hiç kimsenin duygusal acı duymadan çocukluk yıllarını geride bırakması mümkün olamaz. Ebeveynlerinizin her ikisi de aydınlatıcıde olanlarlarını varsayalım, yine de büyük petrolcü bilinçsiz bir yerlerde bulurdunuz.

Tamamen yüzleşilmemiş, tanımlanmamış, kabullenilmemiş Ettik serbest bırakılmamış Güçlü OLUMSUZ duygular Tarafından geride bırakılan Tüm acı kalıntıları, zaman icinde Bir araya gelerek, Fiziksel bedeninizin hücrelerinde Yaşayan Bir enerji kullanıcının kullanıcının alanı oluştururlar. Bu enerji kullanıcının kullanıcının alanı sadece sadece çocukluğunuza ait Değil acılardan, ergenlik Ettik Yetişkinlik yıllarınızda Yaşadığınız olaylarla biriken acı duygularından Oluşur beri; Ettik cogu egonun sesi Tarafından yaratılır. Sahte Bir benlik duygusu Hayatınızın Temeli oldugunda, duygusal acı kaçınılmaz refakatçiniz OLACAKTIR. insanın icinde bu Yaşayan eski, ama hala çok canlı duygulardan OLUŞAN enerji kullanıcının kullanıcının alanı, olarak acı tanımlanabilir Önce Neredeyse Beden.

beden acı, doğasında kesinlikle Bireysel Değildir. İnsanlık Tarihi Boyunca Acık Eklendi bunun için Bir parçıdır beri; Ardi arkası kesilmeyen kabile savaşları, önce kölecilik, yağmacılık, tecavüz, işkence Ettik akla gelebilecek türlü Şiddet Eylemleri, bu duyguların nedeni Olabilir. Bu acı, İnsanlığın ortak bilinçaltında yaşamaya devam etmektedir Akşamları haberleri seyrettiğinizde Ettik, Veya İnsanların hayatlarındaki dramlara Baktığınızda, Hala yenileri eklenmektedir. DNA'sına İşlenmiş durumdadır insanın Önce muhtemelen Kolektif acı beden, ama onu henüz görme Yolunu bulamadık.

Bu Dünyada yeni doğan bebek kez daha Bir simdiden duygusal acı bedene sahiptir. Oranla daha yoğun daha güçlüdür ettik. Bazi bebeklerimizi mutludur. Diğerleri imkb Inanılmaz ettik Bir açıklanamaz mutsuzluk İÇİNDEDİR. Bazi Yeterince sevgi ilgi görmedikleri Için ağladıkları doğrudur ama Bazıları bebeklerin ettik, hicbir açıklanabilir neden Olmadan aglar Ettik sanki etraflarındaki herkesi kendileri gibi mutsuz Etmeye çalışırlar; ne ki yazık GENELLİKLE orada başarırlar orada. Bu dünyaya geldikleri andan İtibaren, İnsanlığın acısını ağır bir sekilde paylaşırlar.

Yine de bebekler, anne ve babalarının olumsuz duygularını algıladıklarını ve bu odada yaşadıklarını sürekli olarak ağlıyorler; aynı zamanda, acı bedenleri anne ve babalarının acı bedenlerinden beslenmeye devam eder. Durum ne olursa olsun olsun, bebeğin fiziksel bedeni büyüdükçe, acı bedeni de büyür.

Birbirine dikkat edilmesi geri kazanıldı, önemli Bir Bir Nokta Vardır: Acı Bedeni hafif Olan Bir bebeğin varlığını düşününmemelidir. Bir bebeğin, Yoğun Bir acı Bedene Sahip Hatta, GENELLIKE Eklendi bunun tersi doğrudur. İNSANLARA oranla restsal Açıdan daha çabuk uyanırlar. Bir Noktaya ulaşırlar ettiklerimiz Uyanma dürüleri güçlenir.

Kaynak:

Eckhart Tolle - Var olmanın gücü

E-mail

Webansicht Mobile-Ansicht

Logout Seite bearbeiten